Team Lotus

Kraj pochodzenia : Wielka Brytania
Siedziba : Enstone, Oxfordshire, Wielka Brytania
Rok założenia :1958
Szef zespołu : Éric Boullier
Dyrektor techniczny : James Allison

KIEROWCY:
Kimi Räikkönen (od 2012)
Romain Grosjean (od 2012)
Jérôme d'Ambrosio (testowy od 2012)





HISTORIA ZESPOŁU:

W 1952 roku Colin Chapman założył wspólnie z Michaelem Allenem w brytyjskiej miejscowości Hornsey fabrykę samochodów sportowych Lotus Engineering Ltd. Chapman wystawił Lotusa z silnikiem Climax
umieszczonym z przodu dla Cliffa Allisona i Grahama Hilla na sezon 1958 Formuły 1.
Samochód ten miał klasyczne, zielone barwy, które Lotus utrzymał do roku 1968 włącznie.
Pierwsze zwycięstwo dla fabrycznego zespołu Lotusa odniósł Innes Ireland w roku 1961 podczas Grand Prix Stanów Zjednoczonych na torze Watkins Glen.

Jeszcze w 1962 roku Lotus wprowadził innowacyjny model 25. Był to pierwszy samochód w historii Formuły wykorzystujący monocoque. Zarówno Lotus, jak i Jim Clark zdobyli tytuły w swoich klasyfikacjach, zdobywając maksymalną ilość punktów - 54. W sezonie 1963 Clark nie stanął na podium jedynie w Grand Prix Monako. Model 25 okazał się tak skuteczny, ponieważ kratownica przestrzenna została zastąpiona  przez odpowiednio ukształtowane płaszczyzny z blachy aluminiowej, wzmocnione stalowymi przegrodami, służącymi równocześnie jako punkty mocowania zawieszenia i silnika. Samochód był przez to lżejszy i sztywniejszy.

W Grand Prix Monako w 1968 na samochodach Lotus pojawiły się reklamy papierosów Gold Leaf; był to pierwszy przypadek sponsoringu w Formule 1. Ponadto w tym samym wyścigu samochód Lotus 49 pojawił się w wersji "B", która była wyposażona w przedni i tylny spojler, co również było pierwszym takim rozwiązaniem w Formule 1.

W sezonie 1970 kierowcą numer jeden w Lotusie był Jochen Rindt, a jego partnerem zespołowym został John Miles. W Grand Prix Hiszpanii wprowadzono Lotusa 72, który był bardzo innowacyjnym samochodem i brał udział w zawodach Formuły 1 do roku 1975. Pierwsze zwycięstwo w sezonie Rindt odniósł w trzecim wyścigu sezonu, Grand Prix Monako. Wprawdzie Jack Brabham prowadził przez większą część tego wyścigu, ale popełnił błąd, dzięki czemu wyprzedził go Rindt. Następnie Rindt wygrał cztery wyścigi z rzędu: Grand Prix Holandii, Francji, Wielkiej Brytanii i Niemiec. Przed Grand Prix Włoch Rindt wysoko ustawił przełożenia w samochodzie, dzięki czemu jego samochód mógł osiągnąć 330 km/h. Na piątym okrążeniu ostatniej części treningów, przed zakrętem Parabolica, Lotus Rindta gwałtownie skręcił w lewo i uderzył w barierę. Na skutek tego wypadku Rindt zmarł w szpitalu, nie odzyskawszy przytomności. Austriak był bardzo popularnym kierowcą i jego śmierć przygnębiła wiele osób. Włoski sąd uznał później, że przyczyną śmierci Rindta były źle zainstalowane bariery, chociaż wypadek został zainicjowany przez awarię wału hamulcowego w samochodzie. Rindt pewnie prowadził w mistrzostwach, a jedynym kierowcą, który mógł jeszcze zdobyć tytuł, był Jacky Ickx, jednakże musiał wygrać trzy pozostałe wyścigi. W Grand Prix Stanów Zjednoczonych wygrał jednak kierowca Lotusa, Emerson Fittipaldi, i pośmiertnie mistrzem świata został Rindt. Lotus w tym samym roku został mistrzem w klasyfikacji konstruktorów, uzyskawszy 59 punktów.

W sezonie 1982 wystawiono Lotusa 91, pierwszy samochód Formuły 1 wyposażony w system aktywnego zawieszenia. Mimo złej sytuacji finansowej Chris Murphy rozpoczął prace nad nowym modelem zespołu na sezon 1995, oznaczonym numerem 112. Jednakże 17 stycznia 1995 roku David Hunt zamknął siedzibę zespołu z powodu dużego zadłużenia oraz braku sponsorów. Prawa do stosowania nazwy Lotus nabył za 1,2 miliona dolarów Keith Wiggins, szef zespołu Pacific Grand Prix, wskutek czego oficjalna nazwa zespołu brzmiała Pacific Lotus Grand Prix Ltd. O powiązaniach z Lotusem świadczyły zielony pas na samochodzie oraz logo Lotusa.
Po ogłoszeniu, że FIA przyjmuje zgłoszenia od kandydatów w sprawie dopuszczenia do zawodów Formuły 1 w sezonie 2010, jednym z chętnych był zespół Litespeed, który ogłosił, że zamierza startować pod nazwą Lotus. Jednakże Grupa Lotus i spółka Lotus Cars odcięły się od tego projektu. Mimo to Lotus został wybrany jako trzynasty zespół do sezonu 2010, ale nie miał on nic wspólnego z Litespeed, będąc wynikiem porozumienia spółki 1Malaysia z rządem Malezji i konsorcjum innych malezyjskich przedsiębiorców, takich jak Proton (właściciel Lotus Cars), Sepang International Circuit, Tune Group czy Naza Motors.
Potwierdzono także, że dyrektorem technicznym zespołu zostanie Mike Gascoyne, a bolidy Lotusa będą napędzane silnikami Cosworth. Siedziba zespołu znajdowała się w Norfolk. Szefostwo zespołu podkreślało, że Lotus Racing kontynuuje tradycje Team Lotus, ponieważ otrzymało wsparcie rodziny Chapmanów; ponadto Mike Gascoyne zauważył, że jeśli Lotus Racing wygra wyścig, będzie to osiemdziesiąte zwycięstwo Lotusa.
3 listopada oficjalnie zakończył się spór o nazwę Lotus: Komisja Formuły 1 potwierdziła, że w sezonie 2012 Team Lotus będzie startował jako Caterham, a Lotus Renault GP - jako Lotus. 6 listopada podano oficjalne nazwy tych zespołów, odpowiednio Caterham F1 Team i Lotus Renault GP, którego nazwę zmieniono później na Lotus F1 Team.
Nowy samochód oznaczono symbolem E20, jako że jest to dwudziesty samochód wyprodukowany w fabryce w Enstone. Został on zaprezentowany 5 lutego 2012 roku.

Lotus wprowadził wiele innowacji, takich jak monocoque czy spojlery, ważnych nie tylko dla Formuły 1, ale i dla całego sportu motorowego. Innowacje te prowadziły jednak często do problemów technicznych oraz wypadków, w tym śmiertelnych; żartowano, że nazwa "Lotus" to skrót od "Lot of Trouble, Usually Serious" ("Dużo Problemów, Zwykle Poważnych")


NAGRODY I OSIĄGNIĘCIA:
Mistrzostwa konstruktorów (1963, 1965, 1968, 1970, 1972, 1973, 1978)

DOTYCHCZASOWI KIEROWCY:
W zespole lotus jeździło wielu znanych kierowców. Oto niektórzy z nich :

Graham Hill, Jim Clark, John Surtees, Sir Stirling Moss, Jackie Oliver, Emerson Fittipaldi, Jacky Ickx, John Watson, Mario Andretti, Carlos Reutemann, Nigel Mansell, Ayrton Senna, Satoru Nakajima, Nelson Piquet Sr., Derek Warwick, Johnny Herbert, Mika Häkkinen, Alessandro Zanardi, Pedro Lamy