Bahrain International Circuit, tor Sakhir, został zaprojektowany przez 'nadwornego' (obecnie) architekta i projektanta torów wyścigowych F1 Hermana Tilke. Powstał w roku 2004, jego budowę ukończono ledwie miesiąc przed wyścigiem inauguracyjnym. Koszty obiektu wyniosły niemal 150 000 000$, podczas budowy wydobyto prawie milion metrów sześciennych gruntu i skał, prace zamknęły się wartością ponad 8,25 milionów roboczogodzin. Różnica poziomów między najwyższym a najniższym punktem toru wynosi 18 metrów. Oprócz betonowych band dookoła toru znajdują się bariery złożone z w sumie 82 000 opon.
Tor składa się z 23 zakrętów, w tym 10 w lewo, prosta startowa mierzy 1090 metrów, kierowcy poruszają się na nim zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara. Na obiekcie, poza konfiguracją Grand Prix zaplanowano 7 innych tras używanych podczas innych imprez wyścigowych. W konfiguracji GP tor ma długość 5,412 km*, wyścig na nim liczy 57 okrążeń (308,484km).
* w roku 2010, z okazji 60. lecia Formuły 1, zdecydowano się na konfigurację długodystansową, liczącą 6,229 km. Wyścig liczył 49 okrążeń, czyli 308,651km.
Na trybunach może zasiąść 45 000 osób (w tym 10 500 osób na trybunie głównej, przy prostej startowej), relację z wyścigu dla stacji telewizyjnych (i na telebeamy na torze) przekazuje 41 kamer. Podczas wyścigu na obiekcie przebywa 600 pracowników toru, 750 komentatorów i techników telewizyjnych, 700 pracowników technicznych, 97 osób służb medycznych (w tym 25 lekarzy), 700 pracowników cateringu i sprzedaży, 800 pracowników ochrony i 1000 policjantów.
Dotychczas na torze Sakhir wygrywali: trzykrotnie Fernando Alonso (2010, Ferrari; 2006 i 2005, Renault), dwukrotnie Felipe Massa (2008 i 2007, Ferrari) oraz po jednym razie Jenson Button (2009, Brawn-Mercedes) i Michael Schumacher (2004, Ferrari).
Najciekawsze miejsca na torze:
1: Dohamowanie z 300 do 102 km/h, przeciążenie do -1.0G,
4: Dohamowanie z 290 do 95 km/h, przeciążenie do 2.0G,
10: Zakręt pokonywany przy 80 km/h, z przeciążeniem do 2.0G,
14: Zakręt z dohamowaniem z 220 do 185 km/h i przeciążeniami od 1.5G do -0.5G,
15: Dohamowanie z 295 do 170 km/h.
Są to najlepsze miejsca do wyprzedzania, choć konfiguracja toru pozwala na wyprzedzanie na prostych pod warunkiem dobrego wyjścia z poprzedzających główne proste zakrętów. Co ciekawe, na torze tym nie doszło do praktycznie żadnych spektakularnych wypadków, z wyjątkiem przygody Heikkiego Kovalainena w roku 2007, który podczas sesji treningowych wypadł z toru na zakręcie nr 7 i dokumentnie roztrzaskał prawą stronę bolidu. Nie odniósł - na szczęście - żadnych obrażeń.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz